O obozie

Obóz wędrowny do Hiszpanii to dla 21. Warszawskiej Drużyny Wędrowniczej kolejne już wyzwanie. Działamy przy warszawskim liceum im. Stanisława Staszica. Zrzeszamy głównie uczniów i absolwentów tej szkoły. Staramy się zawsze wybierać miejsca niezwykłe, takie, których nie odwiedzilibyśmy samotnie. W ciągu kilku ostatnich lat byliśmy na wielu obozach wędrownych, zarówno w Europie, jak i poza nią. W zeszłym roku wyprawiliśmy się na Ural. Tegoroczny wyjazd jest o tyle inny, że po raz pierwszy jadą z nami harcerze z 21. Warszawskiej Drużyny Harcerzy, zrzeszającej chłopców w wieku 10-14 lat. Dla nich będzie to pierwszy obóz zagraniczny. Ze względu na wyjazd dwóch grup z dwóch różnych poziomów wiekowych oraz nieco bardziej skomplikowanej organizacji, wyprawa ta będzie czymś nowym dla obu drużyn.

A kto to wszystko organizuje?

Charakterystyczną cechą obozów 21. WDW jest to, że wszyscy uczestnicy biorą udział w ich tworzeniu. Całość prac niezbędnych do zrealizowania naszego planu została podzielona na 12 zagadnień, takich jak Finanse, Transport, Zaopatrzenie, Sprzęt, Sponsoring itp. Przy zgłaszaniu się na wyjazd, każdy deklarował, w których dziedzinach chciałby działać. Na podstawie tych preferencji szefowie zagadnień przydzielają zadania do wykonania.

A na czym to będzie polegać?

Ponieważ do Hiszpanii jedzie też grupa młodsza, która nie byłaby w stanie chodzić po górach z pełnymi plecakami, postanowiliśmy podzielić się na dwa podobozy, wspólnie dojeżdżające, ale większość czasu spędzające osobno. Podobóz młodszy rozbije swoje namioty w Valle de Canfranc w obozie hiszpańskich skautów, z którymi udało się nam skontaktować. Razem spędzą około tygodnia, będą też realizować wspólny program. W tym czasie podobóz wędrowniczy wyruszy na wędrówkę wzdłuż Pirenejów.

A co będziemy jeść?

Obóz wędrowniczy polega głównie na tym, że chodzi się, wszystkie swoje rzeczy i sprzęt nosząc na własnych plecach. Gdy już wejdziemy w góry, staramy się zawsze trzymać się z dala od cywilizacji. Nocujemy w namiotach, które będziemy rozstawiać przy schroniskach lub na dziko, tam, gdzie jest to dozwolone. Najwięcej emocji wzbudza zawsze przygotowanie jedzenia. Najbardziej kontrowersyjnym elementem każdego obiadu są kotlety sojowe. Po latach prób udało się jednak opracować metodę przyrządzania, która sprawia, że są smaczne, a to niełatwa sztuka w warunkach obozowych. Do gotowania używać będziemy kuchenek benzynowych, rzadziej ognisk – w wysokich górach nie ma bowiem drewna.

A co będziemy tam robić?

Większość dnia zajmować nam będzie oczywiście wędrówka. Zamierzamy odwiedzić Pireneje Centralne okolice słynnej doliny Ordesy. Będziemy się poruszać trasą GR 11, która wiedzie głównie dolinami, i w miarę możliwości robić wycieczki dla chętnych na lekko na szczyty. Jeżeli warunki będą sprzyjające, być może uda nam się zdobyć jakiś trzytysięcznik. Wracając z Hiszpanii na pewno zwiedzimy Barcelonę i jej piękne zabytki architektury. Niewykluczone, że spędzimy dzień nad morzem.

A czy będzie fajnie?

Bogaty program wyjazdu sprawia, że będzie on atrakcyjny i ciekawy dla wszystkich jego uczestników. Przy wspólnej organizacji nabieramy doświadczenia w radzeniu sobie z zadaniami kwatermistrzowskimi, zarządzaniem finansami obozu, zarządzaniem ludźmi, uczymy się podstaw języka. Dla tych, którzy nie byli jeszcze tak daleko poza krajem, będzie to zupełnie nowe doświadczenie. Obóz do Hiszpanii będzie czymś, czego długo nie zapomnimy.